Bij het formuleren van een juist dieet voor een dier is het noodzakelijk dat groenten worden gebruikt die voldoen aan de behoefte van het dier. De definitie van groente is: ‘alle eetbare delen van planten dat geen fruit of zaden zijn’. Deze ruime definitie zorgt ervoor dat groenten zeer divers zijn in voedingswaarde. Groenten kunnen verdeeld worden over vier categorieën: bladgroenten, wortelgroenten, fruitgroenten en overige groenten. De laatste twee categorieën worden soms ook samengenomen onder de noemer waterige groenten. In tabel 1 zijn voorbeelden te zien van de categorieën met bijbehorende groenten. Daaronder worden de nutritionele verschillen per categorie uitgelegd ondersteund door verschillende staafdiagrammen afkomstig uit tabel 2. Tabel 1. Verschillende groenten onderverdeeld in vier categorieën Bladgroenten Bladeren zijn de delen van planten waar de meeste fotosynthese plaatsvindt. Hierdoor zijn dit de delen van de plant waar vaak de meeste nutriënten zich bevinden. Zo zijn bladgroenten vaak rijk aan vitamines en mineralen. Daarnaast zijn bladgroenten een van de weinige natuurlijke bronnen van foliumzuur (vitamine B11), dat belangrijk is voor de aanmaak van rode bloedcellen en goeie werking van de zenuwen. Bladgroenten zijn laag in beschikbare koolhydraten maar relatief hoog in eiwit, vet en vezels. In tabel 2 zijn de voedingswaardes van enkele bladgroenten weergegeven. Wortelgroenten Wortelgroenten kunnen op basis van hun eigenschappen worden onderverdeeld in echte wortels en gemodificeerde stengels. Zo vallen zoete aardappel, wortels en cassave onder de echte wortels terwijl aardappelen, radijsjes en bieten voorbeelden zijn van gemodificeerde stengels. Wortelgroenten groeien voornamelijk onder de grond en functioneren als opslagruimte voor voornamelijk zetmeel. Hierdoor bevatten zij vaak ook een hoog gehalte aan vezels en beschikbare koolhydraten, die voornamelijk bestaat uit zetmeel in plaats van suikers. Daarentegen is de hoeveelheid water aan de lagere kant. In tabel 2 zijn de voedingswaardes van enkele wortelgroenten weergegeven. Fruitgroenten Onder fruitgroenten vallen onder andere tomaat, paprika en komkommer. Deze hebben allemaal een vlezige en zaadrijke textuur. Fruitgroenten zijn relatief laag in eiwit, vet, vezels, beschikbare koolhydraten en mineralen. Daarentegen bevatten zij een relatief hoge hoeveelheid water en vitamines. De beschikbare koolhydraten in fruitgroenten bestaan voornamelijk uit suikers en nauwelijks zetmeel, waardoor ook de totale hoeveelheid suiker relatief hoog is. In tabel 2 zijn de voedingswaardes van enkele fruitgroenten weergegeven. Overige groenten De categorie overige groenten bestaat zoals de naam al zegt uit groenten die lastiger te plaatsen zijn in een van de drie categorieën. Omdat deze categorie vrij divers is, is het wat lastiger om algemene uitspraken te doen. Een opvallende eigenschap die veel van deze groenten bezitten is dat ze voornamelijk uit een stengel bestaan. Ook bevatten deze groenten vaak een hoger gehalte aan eiwitten, vezels en vitamines. Daarentegen is de hoeveelheid beschikbare koolhydraten vaak wat lager. In tabel 2 zijn de voedingswaardes van enkele groentes binnen deze categorie weergegeven. *Grafieken zijn gemaakt op basis van de gemiddeldes van de verschillende categorieën in tabel 2* Tabel 2. Nutriëntensamenstelling van verschillende groenten onderverdeeld in vier categorieën Bron: Food composition and nutrition tables, Souci, Fachmann and Kraut, 7th revised and completed edition

Rauwe voeders en prooidieren bevatten van nature verschillende bacteriën. Voor gezonde dieren zijn deze bacteriën niet ziekmakend. Voor mensen, vooral jonge kinderen, ouderen en mensen met een verminderde weerstand, kunnen deze bacteriën mogelijk wel tot problemen leiden. Om diepvriesproducten op de juiste manier te bewaren en te ontdooien dien je de volgende voorschriften in acht te nemen:

Vogelspinnen eten in de natuur vaak grote insecten of kleine reptielen. Ze zijn dus goed in staat om dierlijk voedsel te verteren. Ook eendagskuikens zouden hier in principe geschikt voor kunnen zijn. Echter, aan het voeren van eendagskuikens aan een vogelspin kunnen risico's zitten. Deze risico's hebben te maken met bestrijdingsmiddelen die gebruikt kunnen worden in de legpluimveesector. Een veelvoorkomende parasiet in deze sector is de vogelmijt, ook wel bloedluis genoemd. Bloedluizen zijn een gevaar voor mens en dier omdat ze ziektes over kunnen brengen maar ook kunnen leiden tot verzwakking van het dier. Om bloedluizen te bestrijden, kan in de legpluimveesector gebruik worden gemaakt van bestrijdingsmiddelen met als werkzame stof permethrin. Permethrin tast het zenuwstelsel van de parasiet aan waardoor de parasiet sterft. Mijten behoren, net als teken, tot de klasse van de spinachtigen. Ze zijn dus familie van de spin en kennen een zelfde opbouw van lichaam. Dit maakt dat ook het zenuwstelsel van de (vogel)spin aangetast wordt wanneer het dier in aanraking komt met permethrin. Onze eendagskuikens komen van verschillende broederijen vandaan. In de broederijen zelf wordt meestal niet gewerkt met een bloedluisbestrijder. Echter, er kan niet gegarandeerd worden dat de moederdieren er nooit mee behandeld zijn. Vooral de eerste eieren die een moederdier legt, kunnen daarom een kleine dosis permethrin bevatten. Op deze manier is het dus ook mogelijk dat de eerste kuikens een kleine dosis permethrin in zich hebben. Voor de kuikens vormt dit geen gevaar, maar voor een vogelspin die het kuikens vervolgens op eet, kan dit wel een groot risico vormen. Daarom raden wij u ten zeerste af om eendagskuikens aan uw vogelspin te voeren.

Dat afwisseling belangrijk is voor een gebalanceerd dieet weten veel mensen wel. Maar wat houdt afwisseling eigenlijk in en waarom is het belangrijk? De juiste afwisseling Zowel bij de BARF producten van Kiezebrink als de Kiezebrink mixen is variatie noodzakelijk om een gebalanceerd menu te vormen. Deze producten zijn op zichzelf namelijk niet volledig. Dit betekent dat er gevarieerd moet worden met verschillende producten om een gebalanceerd dieet te voeren. Er zijn vier categorieën: Licht vlees, rood vlees, wild vlees en vis. Wanneer er iedere week minstens een soort eiwitbron uit elke categorie gevoerd wordt kan er vanuit gegaan worden dat er een gebalanceerd menu gevoerd wordt. Hieronder een overzicht met welke soorten eiwitbronnen in welke categorie vallen. Rood vlees RundLamPaardEend Wit vlees KipKalkoenKwartelKonijn Wild HaasFazantDuif Vis ZalmVette vis Waarom afwisseling? Honden en katten hebben behoefte aan allerlei voedingsstoffen. Wanneer er maar één soort vlees gevoerd wordt is de kans groot dat niet alle voedingsstoffen die de hond of kat nodig heeft hierin aanwezig zijn. Verschillende soorten vlees hebben namelijk ook verschillende voedingswaardes. Zo bevat vis een hoog percentage omega 3 vetzuren en selenium, rood vlees bevat veel vitamine B12 terwijl wit vlees juist een hoog percentage vitamine B3 en B6 bevat. Ook de opbouw van het eiwit in het vlees (de aminozuren) variëren per vleessoort. Vandaar dat het zo belangrijk is om alle soorten vlees te voeren, zodat de hond of kat een breed pakket aan voedingsstoffen binnen krijgt. Als het, bijvoorbeeld door een allergie, niet mogelijk is om voldoende af te wisselen is het verstandig om een supplement toe te voegen. Kiezebrink heeft twee supplementen in het assortiment voor de aanvulling van een rauw vlees dieet: Raw meat supplement no calcium, geschikt voor de aanvulling van een dieet dat vleesbot, spiervlees en eventueel orgaanvlees bevat.Raw meat supplement + calcium, geschikt voor de aanvulling van een dieet dat geen vleesbot bevat maar wel spiervlees en eventueel orgaanvlees. Dit supplement bevat calcium, wat er voor zorgt dat er geen problemen onstaan in de botontiwkkling van het dier wanneer er geen vleesbot gevoerd wordt. Beide supplementen bevatten alle aanbevolen vitamines en mineralen om de nutritionele behoefte van honden en katten te dekken. Via deze link kunt u de supplementen vinden in onze webshop. BARF dieet? Bij het voeren van BARF producten is het niet alleen belangrijk dat er gevarieerd wordt met soorten vlees maar ook met spiervlees, orgaanvlees en vleesbot. Meer informatie hierover is te vinden via deze link . Hygiëne Rauwe voeders en prooidieren bevatten van nature verschillende bacteriën. Voor gezonde dieren zijn deze bacteriën niet ziekmakend. Voor mensen, vooral jonge kinderen, ouderen en mensen met een verminderde weerstand, kunnen deze bacteriën mogelijk wel tot problemen leiden. Het is daarom belangrijk dat er op de juiste manier met rauw vlees producten omgegaan wordt. Richtlijnen hiervoor zijn te vinden via deze link .

Kiezebrink is gespecialiseerd in rauw voer voor honden en katten. We hebben hier dan ook een heel breed assortiment in beschikbaar. Voor deze producten wordt gebruik gemaakt van dierlijke grondstoffen uit verschillende categorieën zoals wit vlees, rood vlees, vis en wild. Door producten uit al deze categorieën te voeren kan er een gevarieerd en gebalanceerd menu samengesteld worden. Wild De categorie wild bevat producten zoals hert, fazant, haas en duif. Deze dieren zijn in het wild geschoten, anders dan alle andere diersoorten die wij verkopen die in gevangenschap gefokt en met CO2 of een andere methode gedood zijn. Doordat deze dieren in het wild geleefd hebben is de samenstelling van het vlees ook anders, wild vlees bevat onder andere meer omega 3 vetzuren en is een hele goede toevoeging aan het menu van de hond of kat. Echter zitten er ook nadelen aan wild, doordat de dieren in contact geweest kunnen zijn met verontreinigde bodem en in sommige landen er nog geschoten mag worden met loden hagel. Hierdoor kan het vlees en de organen afkomstig van wilde dieren meer zware metalen bevatten dan van dieren in die gevangenschap opgegroeid zijn. Er is helaas weinig informatie bekend over de precies opname van deze zware metalen. Omdat het voeren van wild ook veel voordelen heeft raden wij deze producten wel aan, maar maximaal één keer in de week. Bronnen Gerofke et al. (2019), Heavy metals in game meat, Food safety assurance and veterinary public health no. 7. https://www.wageningenacademic.com/doi/epdf/10.3920/978-90-8686-877-3_24 Kral et al. (2015), Evaluation of mercury contamination in dogs using hair analysis, Neuroendocrinology Letters, vol. 36(1). https://www.nel.edu/userfiles/articlesnew/NEL360915A11.pdf Brand et al. (2019), Kennisoverzicht vraagstukken diffuus lood in de bodem, RIVM Rapport 2019-0006. https://www.rivm.nl/bibliotheek/rapporten/2019-0006.pdf Wani et al. (2015), Lead toxicity: a review, Interdisciplinary toxicology, vol. 8(2), https://content.sciendo.com/view/journals/intox/8/2/article-p55.xml Dżugan et al. (2012), Evaluation of heavy metals environmental contamination based on their concentrations in tissues of wild pheasant, Journal of Microbiology, Biotechnology and Food Sciences, Vol. 2 (1), https://www.jmbfs.org/wp-content/uploads/2012/08/jmbfs-Dzugan-B.pdf Valencak (2015), Healthy n-6/n-3 fatty acid composition from five European game meat species remains after cooking, BMC Research Notes vol. 8, (273). https://bmcresnotes.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13104-015-1254-1

We hebben twee verschillende soorten schildpaddenvoeders van Mazuri in ons assortiment. Tortoise diet is de meest bekende, een heel populair product voor schildpadden. Nu hebben we ook Tortoise diet LS beschikbaar, maar wat is eigenlijk het verschil? Kort samengevat bevat de ‘normale’ Tortoise diet ten opzicht van Tortoise diet LS meer zetmeel en een hoger vezelgehalte. LS staat dan ook voor Low Starch. Dit maakt deze brok geschikter voor de echte grasetende schildpadden, terwijl de ‘normale’ Tortoise diet ook geadviseerd wordt voor meer omnivore soorten. Onderstaand een overzichtje van welk voer voor welke soort geadviseerd wordt. Tortoise diet: Geochelone platynota, Geelkoplandschildpad, Kolenbranderschildpad, gewone doosschildpad (volwassen), bosbeekschildpad Tortoise diet LS: aldabra reuzenschildpad, sporenschildpad, woestijnschildpad, Egyptische landschildpad, galapagosreuzenschildpad, gopherschildpad, Moorse landschildpad, panter schildpad, spleetschildpad, stralenschildpad Maar informatie kunt u vinden op de productsheets: Productsheet Tortoise diet Productsheet Tortoise diet LS

Browsers en grazers 27-10-2022 Plantaardig materiaal is relatief moeilijk verteerbaar door o.a. de aanwezigheid van vezelrijke celwanden. Door deze celwanden kost het kauwen en verteren van plantaardig materiaal meer energie. Om deze celwanden af te breken en energie vrij te krijgen zijn herbivoren afhankelijk van bepaalde bacteriën tijdens het fermentatie proces. Daarnaast is het energiegehalte van plantaardig materiaal een stuk lager dan dat van dierlijke producten, waardoor de voedselinname van veel herbivoren een stuk hoger ligt dan bij carnivoren en omnivoren. Verschillen tussen browse en grassen Er zijn grote verschillen tussen het plantaardig materiaal dat gegeten wordt door herbivoren. De voornaamste verschillen zitten tussen de categorieën: grassen en browse (zie tabel). Allereerst bestaan grassen uit dikkere langzaam verteerbare vezels (cellulose) en browse uit dunne snel verteerbare vezels. Daarentegen heeft browse vaak meer onverteerbare vezels van lignine. De dikte en hoeveelheid onverteerbare vezels zijn afhankelijk van het seizoen, waardoor de nutritionele waarde van browse sterker fluctueert. Daarentegen zijn grassen gedurende het hele jaar stabieler. Ten tweede zit er verschil tussen de beschermingsmechanismen van grassen en browse. Zo hebben grassen meer silica, wat zorgt voor het slijten van tanden; en browse meer tannine, die de verteerbaarheid verminderen. Ten derde zit er verschil tussen de manier van groeien waardoor grassen een stabielere vorm van voeding zijn voor grote herbivoren, terwijl browse juist meer diversiteit in het voedingspatroon brengt. Bron: (Shipley, 1999) Classificering van browsers en grazers Verschillende herbivoren maken gebruik van verschillende plantdelen. Volgens Hofmann and Stewart (1972) zijn er drie groepen: 1) Grazers, waarbij <25% browse is; 2) Browsers, waarbij >75% browse is; of 3) Intermediates, die zowel grassen als browse selecteren. Door verschillende plantendelen te eten, kunnen veel verschillende soorten herbivoren op dezelfde plek leven zonder rechtstreeks met elkaar te concurreren om voedsel. Volgens Hofmann (1989) kunnen herbivoren ingedeeld worden als 25% grazers, 40% browsers, en 35% intermediates. De tabel hiernaast geeft een voorbeeld van zo’n indeling. In welke groep een dier is ingedeeld is deels op subjectieve basis en daarom niet zwart-wit. Bron: (Hofman, 1989) Verschil in vertering tussen browsers en grazers Het verteringstelsel van browsers en grazers zijn gespecialiseerd om zo goed mogelijk het eten uit hun voorkeur dieet te verteren. Grazers hebben tanden nodig met een hoge kroon, korte tandwortels en extra glazuur vanwege snelle tandslijting door vezelrijk en silicarijk materiaal. Daarentegen hebben browsers hebben kortere kronen en langere tandwortels. De vorm van de snuit verschilt ook tussen beide; grazers hebben vaak een grotere snuit waardoor meer materiaal gegeten kan worden, echter kunnen zij hierdoor slechter selectief grazen. Browsers hebben een smallere snuit, langere tong en relatief grotere mondopening. Hiermee kan voedsel goed geselecteerd worden door bijvoorbeeld bladeren van een tak te strippen. Management Om alle herbivoren van een goed dieet te voorzien is het belangrijk om te weten binnen welke categorie ze horen. Over het algemeen geldt dat fruit wordt afgeraden en een zoutsteen wordt aangeraden. Verder kunnen grazers gevoerd worden met verschillende hooisoorten en eventueel een kleine hoeveelheid browse. Browsers kunnen met verschillende varianten browse gevoerd worden en aanvullend met wat ruwvoer (zoals luzerne). Intermediates kunnen met zowel hooisoorten als browsesoorten gevoerd worden, waarbij een verhouding van 50:50 wordt aangeraden. Zowel hooisoorten als browse varianten kunnen droog en vers gecombineerd gevoerd worden.

Kiezebrink is de officiële exclusieve Europese importeur van het Zuid-Afrikaanse product ‘Boskos’. Letterlijk vertaald betekent Boskos; Voer uit het bos. Het is een droogvoer voor herbivoren dat is gemaakt van versnipperde en gedroogde struiken uit de Afrikaanse savanne zoals Acacia soorten. De dieren lijken Boskos instinctief te herkennen, omdat het voor het grootste gedeelte uit natuurlijke producten bestaat die de dieren in het wild ook eten. Boskos wordt in Afrika gevoerd als wintervoeding in natuurparken en wildparken, in rehabilitatie centra en in dierentuinen. Langzaamaan verovert Boskos ook de Europese dierentuinen, omdat de dieren het best gedijen als hun natuurlijke voedsel wordt gevoerd. Speciaal voor de klanten van Kiezebrink is een film gemaakt over het proces achter de Boskos. Bekijk hieronder de nieuwe Boskos film. De Boskos film van Wes Enterprises is hieronder te zien:

We hebben een onderzoek laten uitvoeren om de deeltjesgrootte van Boskos Browser pellets te laten analyseren. Via onderstaande link kun je het resultaat openen:

Gevarieerd voeren Om de nodige nutriënten te voeren wordt aangeraden om te zorgen voor variatie in het dieet van dieren. Verschillende onderdelen in het menu dragen bij aan de voedingsbehoefte van het dier. Zo bevat het menu in totaal genoeg eiwit, vet, vezels en andere (micro)nutriënten. Het is een misverstand dat deze variatie iedere dag aangeboden moet worden. Sterker nog, als er dagelijks een menu met veel variatie aangeboden kan dit uiteindelijk juist zorgen voor een armer dieet. Veel dieren zijn van nature selectief, ze zullen dus uit dit brede aanbod een aantal producten selecteren en opeten. De rest kunnen ze laten liggen, of wanneer dieren in groep gehuisvest worden blijven altijd dezelfde onderdelen achter voor de dieren die lager in rang zijn of later bij de voerbak komen. Om dit te voorkomen kan de methode van ‘forced variety’ toegepast worden. Dit betekent dat het dieet alsnog de nodige variatie bevat maar deze variatie verspreid over de week aangeboden wordt. Tijdens ieder voermoment wordt er dus maar één product aangeboden, waardoor selectie niet meer mogelijk is. Op onderstaande beelden, afkomstig van Ben Lamberigts van Wisbroek, worden duidelijke voorbeelden gegeven van hoe zo’n menu eruit ziet als het gemengd of per product aangeboden wordt gedurende vijf voermomenten.